برجام و نیرنگ اروپا

آمریکا ایران را تحریم کرد و به تمام متحدان خود در اروپا فشار آورد تا ایران را تحریم کنند. و در این راستا قوانین سخت گیرانه ای برای کشورهایی که با ایران تجرت کنند قرارداد. به همین خاطر به دلیل راپورت های نفوذی ها در داخل این تحریم ها در زمان ریاست جمهوری احمدی نژاد شروع شد و به گونه ای مدیریت شد تا در انتخابات ریاست جمهوری 1392 شخص روحانی که مواضع او و یارانش به غرب نزدیک بود بر اثر حمایت های رسانه ای و مالی غربی در انتخابات پیروز میدان شد تا آمریکا مذاکرات را با این طیف ضعیف النفس شروع کند.

تحریم ها به گونه ای بود که حتی مردم عادی و بازرگانان و تجار با مشکل جابجایی نقدینگی مواجه بودند. در نتیجه حسن روحانی با تشکیل تیم مذاکرات هسته ای با ریاست محمدجواد ظریف (همان که سرتیم مذاکرات در قطعنامه ننگین 598 معروف به جام زهر) مذاکرات هسته ای را شروع کرد و آن را برجام نامیدند. برجامی که با تبلیغات گسترده رسانه های اصلاح طلب آفتاب تابان نامیده شد. آفتابی که تشعشع تابش آن هیچگاه منجر به رویش و رشد و نمو اقتصاد ایران نشد. و اگرچه ایران به تعهدات خودش به صورت پیش دستانه و داوطلبانه پایبند بود و آنها را بدون اخذ تضمینات لازم عملی کرد، اما کمترین گشایشی در اقتصاد ایران صورت نپذیرفت. چراکه آمریکایی ها در یک کاغذ پاره تحریم ها را برداشته بودند اما با هماهنگی با اروپا به صورت شفاهی تمام شرکت ها و تجار را به خاطر ارتباط اقتصادی با ایران به شدت ترسانده بودند. مثل راهی که هیچ کس جرئت قدم نهادن در آن را ندارد.

اما قضیه تمام نشد. بلکه دولتمردان ضعیف النفس دولت حسن روحانی تلاش کردند تا از فرصت ظاهری رفع تحریم ها به نفع ایران استفاده کنند و در این مسیر با کشورهای اروپایی وارد مذاکرات گسترده شدند. مذاکراتی که فقط منحصر به تجار و بازرگانان وابسته به گروه های اصلاح طلب و کارگزارانی بود. تا این احزاب بتوانند از این فرصت با اروپا قراردادهای سنگین تجاری ببندند و سودهای کلان ببرند.

این افراد رقیبان و دیگر احزاب را که مخالف مذاکرات ننگین برجام بودند کاسبان تحریم می خواندند و در خلاء پوشش رسانه ای با تیم های اقتصادی اروپا مثل شرکت پژو و دیگر غول های نفتی اروپایی و بعضا چینی قراردادهای پرچرب می بستند. اما شرکت های آمریکایی که وابسته به جریان حاکم در آمریکا بودند از بهشت اقتصادی ایران محروم بودند.

به همین خاطر آمریکا چند بار به شرکت های اروپایی تذکر داد که برای عقد قرارداد با ایران عجله نکنند. چراکه برجام یک دروغی بیش نیست.  و آن همه برو و بیای شرکت های اروپایی بدون منجر شدن به قرارداد قابل توجهی پایان یافت.

حالا به این جا فکر کنید که آمریکا نتیجه برجام خودش را که تخریب زیرساخت های هسته ای ایران بود حصول کرد و صحبت از برجام های 2 و 3 و 4 و 5 کرد. که با درایت مقام معظم رهبری جلو آنها گرفته شد. و عنوان شد اول نتیجه برجام یک برای ایران ملموس شود تا بعد ....

اما برجام حسن روحانی چییزی شبیه تقریبا هیچ بود برای ایران. اینگونه بود که آمریکا دوباره خاطره قطعنامه ننگین 598 را برای ایران تکرار کرد و از برجام خارج شد تا دوباره به وسیله برگرداندن تحریم های فلج کننده فشارهای مجددی را برای تخریب زیرساخت های موشکی ایران وارد کند.

آنها قرار بود پس از تخریب زیرساخت های هسته ای ایران تحریم ها را بردارند. اما این کار را نکردند. حال ایران مانده و تله برجام. اگر ما قبل از اروپایی ها از برجام خارج شویم به تعهدات بین المللی پشت کرده ایم. و این باعث محکومیت ایران در مجامع بین المللی می شود. اگر در برجام بمانیم هسته ای را باخته ایم و کماکان تحریم هستیم. اگر بخواهیم تحریم ها رفع شود باید زیرساخت های موشکی را هم مثل هسته ای تخریب کنیم. این تله ای بود که آمریکا به وسیله نیروی های نفوذی خودش در دولت حسن روحانی برای ایران پهن کرد و ایران را در دام آن انداخت.

اگرچه توانایی و قدرت نظامی و اقتصادی ایران فراتر از این حرف هاست. لکن تا کنون هیچ دشمنی نتوانسته است به ایران آسیب برساند مگر اینکه عده ای خود فروخته و نفوذی از درون با دشمن همکاری داشته است.

حالا اروپایی ها می گویند ما نمی توانیم بدون هماهنگی با آمریکا رابطه اقتصادی با ایران داشته باشیم. اما مایل هستیم در برجام بمانیم و از برجام خارج نخواهیم شد. [منبع]

این حیله است که آمریکا به وسیله اروپایی ها از ابتدا برای ایران تدبیر کرده بودند.

 پانوشت:

1. موضوع برجام از همان ابتدا، حیله جبهه استکبار بوده است.
2. تأکید می، مرکل و ماکرون بر حفظ برجام همزمان با مقابله با برنامه موشکی و منطقه‌ای ایران.